viernes, 19 de marzo de 2010

FUXAN OS VENTOS



Quen é ese que anda no postigo,
o meu maridiño deitado comigo
e rum, rum.
Que é ese que peta á ventana,
estache o pai do que chora na cama
e rum, rum.
Esta noite non, quiridiño,
que che esta na cama
o pai do meniño.
E rum, rum meniño e

¡Demo do patache!,
iba pra Ribadeo,
deulle o vento en proa
e á casa volveu
e rum, rum.
Esta noite non
que che está na cama
o pai do concon
e rum, rum meniño e

E se queres algo
saeme ó camiño
que de mañán cedo
hei de ir ó muiño
e rum, rum.
Esta noite non, quiridiño,
que che esta na cama
o pai do meniño.
E rum, rum meniño e

Se non o entendiches
entendelo agora
que che esta comigo o pai do que chora
e rum, rum.
Esta noite non
que che está na cama o pai do concon.

Su repertorio, inicialmente formado por música folk universal y música popular gallega, va poco a poco inclinándose hacia ésta última, tanto en su vertiente estrictamente popular como en la de composición propia. El contacto con la realidad musical del país, a través de las actuaciones en núcleos rurales aislados, les hace conscientes de que existe un riquísimo patrimonio cultural-musical desconocido para gran parte de la sociedad gallega que es necesario dar a conocer. Las propias actuaciones en lugares y aldeas les permiten al grupo 'recoger' cientos de cantos que los viejos y viejas del lugar guardan en la memoria y que irán incorporando a su repertorio. Paralelamente, la maduración personal de los miembros del grupo les hace conscientes de la realidad socio-política gallega y van adquiriendo un compromiso cada vez mayor, que se traduce en la paulatina incorporación de canciones de denuncia de esa realidad: poemas propios y de otros autores y autoras son musicados por el grupo, sumándose de esta forma a otros colectivos que luchaban en la misma línea de oposición a la dictadura y de reivindicación de un pueblo, de un idioma y de una cultura propia.

No hay comentarios: