HAI HORAS, DÍAS E ATÉ MESES...

Hai horas, días e até meses,
nos que todo se volta do revés,
nos que cada mañá en un sufrimento comenzar un novo día,
nos que cada noite quixeramos que fose a derradeira,
e non espertar,
e ficar durmidos para a eternidade.
.
Hai horas, días e até meses,
nos que o espello nos devolve unha imaxe para nós descoñecida,
nos que os amigos se tornan en perfectos descoñecidos,
nos que os afectos fican ocultos,
cubertos cunha rede de incomprensión da que non é doado sair.
.
Hay horas, días e até meses,
na que a esperanza é a única saída,
nos que o convencimento de que cada door é unha nova aprendizaxe,
de cara a unha nova vida que nos agarda.
.
Hai horas, días e até meses,
que anuncian un novo amencer,
a chegada de un tempo enormemente feliz,
ao que ( non nos enganemos), seguirán días grises.
.
Hai horas, días e até meses,
nos que renace a ilusión,
e o valor das cousas pequenas.
.
Hai horas, días e até meses,
que mais cedo que tarde,
han chegar.
.
CARLOS HIERRO.
.
Foto: Carmela